Akademia Młodego Odkrywcy - PSP Rzezawa

Eksperyment ten zobrazował dzieciom przemieszczanie się wody
po papierowych ręcznikach.

Do zabawy przygotowaliśmy 4 plastikowe kubki.
Do co drugiego wlewamy wodę, a następnie dodajemy barwnik.

Do przygotowanych kubków włożyliśmy złożone w paski papierowe ręczniki.

Pierwsze reakcje czyli barwienie się i zwilżenie papierowych ręczników zauważyliśmy dosyć szybko. Co kilkanaście minut dzieci sprawdzały efekt eksperymentu. Widziały, że w pustych kubkach pojawiała się woda.

Do środka naszego krateru wsypaliśmy sodę.
Następnie wlaliśmy zabarwiony barwnikiem spożywczym ocet,
aby uzyskać ładny kolor lawy i obserwowaliśmy.

Do słoika z wodą zabarwioną na czerwono włożyliśmy liście kapusty
i obserwowaliśmy co się dzieje.
Końcowy efekt, to zmiana koloru liścia kapusty.
Dzieci stwierdziły, że prawdą jest, iż rośliny „piją wodę”.

Na talerze wlaliśmy mleko, a następnie dodawaliśmy stopniowo rozpuszczone barwniki spożywcze. Obserwowaliśmy jak kolory rozpływały się mieszając ze sobą. Barwniki pod wpływem płynu do naczyń i zmiany napięcia powierzchniowego zaczynały samoistnie wirować i mieszać się tworząc wspaniałe, barwne widowisko.

Dzisiejszy eksperyment miał na celu pokazanie, że ogień potrzebuje tlenu aby mógł się palić.

W trakcie eksperymentu świeczka zgasła, a woda częściowo została wessana z talerza do słoika.

Do eksperymentu potrzebowaliśmy talerz, wodę, pieprz, płyn do mycia naczyń.

Na talerz nalaliśmy nieco wody. Posypaliśmy wodę pieprzem, równo po całej powierzchni. Dotykaliśmy wody palcem i sprawdzaliśmy czy coś się działo. Nic się nie działo – pieprz dalej pokrywał całą powierzchnię cieczy.
Następnie moczyliśmy palec w płynie do naczyń i ponownie dotykaliśmy nim powierzchnię wody.
W momencie, gdy palec dotykał powierzchni cieczy, pieprz migrował
w kierunku brzegów naczynia, jakby uciekał.

Cząsteczki wchodzące w skład drobin pieprzu zostały odciągnięte na skutek zmniejszenia napięcia powierzchniowego, gdyż siła od niego pochodząca działała wzdłuż powierzchni.

Materiały:  szklanka z ciepłą wodą 

Przebieg doświadczenia: Do szklanki nalaliśmy ciepłej wody i czekaliśmy chwilę,  by ta się ogrzała.

Ze szklanki wylaliśmy wodę i szybko przyłożyliśmy ją otworem do nadmuchanego balonika.
Szklanka "zassała" kawałek balonika, co sprawiło, że szklanka jakby przykleiła się do niego.
Trzymając za ucho szklankę widzieliśmy,że balon się nie odrywał.

Wyjaśnienie: Szklanka po wylaniu gorącej wody ma wysoką temperaturę i zawiera dużo pary wodnej.
Gdy  temperatura maleje i część pozostałej pary wodnej się skrapla powoduje to spadek ciśnienia. Ciśnienie atmosferyczne "wciska" więc balon do środka szklanki. Balon więc "trzyma" przyssaną szklankę.

Niemal od razu na powierzchni jajka pojawiły się niewielkie bąbelki -
 w ok. 90% szkielet jaja zbudowany jest z węglanu wapnia, gdy dochodziło 
do interakcji z octem, powłoka jaja zaczynała się rozpadać i uwalniał się przy tym dwutlenek węgla.Kwas octowy rozpuszczał skorupkę jajka, a jajko
po ok. 10 godzinach stało się elastyczne. Pozostała jedynie wyraźna, nienaruszona błona zewnętrzna (dość delikatna, dlatego z jajkiem  obchodziliśmysię ostrożnie).Jajko zachowywało się jakby było z gumy. 

Uwaga

Pamiętajmy, że jajko wyciągnięte z octu nie nadaje się do spożycia.

Przebieg doświadczenia: Szklankę napełniliśmy wodą, i przykryliśmy ją kartką papieru.
Podtrzymując kartkę ręką, odwróciliśmy szklankę do góry dnem.
Woda nie wylewała się i papier nie odpadł, nawet gdy potrząsaliśmy kartką.

Wyjaśnienie: Tuż po odwróceniu szklanki na kartkę papieru działają
trzy siły: "od dołu" siła ciśnienia atmosferycznego, "z góry" siła ciśnienia powietrza w szklance (początkowo równa sile ciśnienia atmosferycznego)
 i siła nacisku wody. Siły pochodzące od ciśnienia atmosferycznego
i powietrza w szklance się równoważą. Siła "z góry" jest więc większa niż "od dołu" i woda wraz z kartką zaczynają opadać. Trwa to bardzo krótko. W tym czasie ze szklanki wylewa się trochę wody i spływa w dół po kartce papieru (dokładniej dzieje się to podczas odwracania szklanki).
Wody ubywa ze szklanki, wobec tego powietrze w szklance zwiększa swoją objętość i ciśnienie wywierane przez to powietrze maleje. Jeśli ten spadek ciśnienia jest większy niż ciśnienie wywołane przez słup wody (ciśnienie hydrostatyczne) to siła parcia powietrza od dołu dociska kartkę do szklanki i woda od tego momentu już się nie wylewa.